ROEIVERENIGING RIJNLAND
Het slootje aan stuurboord glijdt voorbij. Eindsprint, alles uit de kast. Hartslag 180, happend naar zuurstof. Dit. Doet. Zeer.
foto: Mignon Goossens
Zondagmiddag, zonnebril op. Op de parkeerplaats zie ik de botenwagens staan. Overal lopen mensen. Een recordaantal roeiers doet vandaag mee aan de Korte Vlietwedstrijden die Rijnland en Die Leythe samen organiseren.
Weinig wind, prachtig weer. Vlotjes leg ik m’n skiff in het water. Rustig roei ik in colonne richting de watertoren. Bij de Lammenschansbrug drijft veel groenafval in het water. In gedachte pas ik mijn racekoers alvast aan.
De roeiers liggen in het zonnetje te wachten achter de Caesarbrug tot we (eindelijk) vrij baan hebben. Snel de extra kleding uit en de bidon leeg. Hup, achter Hans aan die al richting de voorstart vaart.
Sneller zijn dan Hans: het lukte me dit jaar al één keer eerder. Toen was het water ruw en stond er een flinke wind. Nu is het water glad en waait het nauwelijks…
In een paar halen breng ik de Resolution op snelheid. T30, 1.55/500m zie ik op mijn ‘dashboard’. Twintig halen later schakel ik soepel over op T28 en 2.05/500m. Ritme, ontspanning, hangen en duwen. Ik zie het gat met Jan Cees langzaam groter worden.
Onder de spoorbrug door, ik hoor Justin wat aanwijzingen roepen vanaf de kant. Langzaam stromen mijn benen vol. In mijn hoofd loop ik mijn technische punten af. Efficiënt blijven roeien is nu essentieel.
Ik zet koers naar het brede gat van de Lammenschansbrug. Het groenafval is nu iets richting Allemansgeest gedreven. De boeg van de twintig jaar oude Empacher snijdt probleemloos door de rommel heen.
Ik kijk om voor de bocht, een witte skiff glinstert in de zon. Hans is nog te ver weg om zijn kolken in het water te zien. Nog een dikke kilometer, nog ruim vier minuten afzien. Onder de brug roep ik in gedachten de namen van onze drie kinderen. Ik vertrouw op mijn training en ik ga los.
Elke haal voelt nu alsof ik tegen een muur aan het duwen ben. M’n benen staan in brand, m’n mond staat wijd open. Ik ga aan de dukdalven voorbij en draai het rechte stuk op. “Nog 500 meter en ik zit er nu al doorheen…”
Dacht ik… De wereld om me heen wordt kleiner maar ik blijf pushen. De snelheid loopt zelfs iets op. Ik tel de halen af na het slootje en raak de tel kwijt. “211, u bent gefinished!”
Weer ingepakt liggen we te wachten op de laatste boten. Een roeier van Tor vertelt me dat ik met 19:18 de absoluut derde tijd heb. Hans was drie seconden sneller, Steven van Die Leythe: vier seconden. Omgerekend wint Bernhard met overmacht het V1x veld, vóór Hans en mij.
Dank voor de mooie pot, dank voor de organisatie. Ik kijk nu al weer uit naar de volgende wedstrijd van de wintercompetitie!
Rutger Hondelink.
deel dit bericht
Inloggen om een reactie te plaatsen.
Recreatiegebied Vlietland
Oostvlietweg 63
2266 GN LEIDSCHENDAM
071-5610314
NL07 INGB 0000 7056 66
siraterceS.[antispam].@rvrijnland.nl
Meld je hier aan voor de tweewekelijkse nieuwsbrief. Afmelden kan via de link in de nieuwsbrief.