ROEIVERENIGING RIJNLAND
Oh, wat leuk. En was er glühwein en had iedereen zo’n leuke kerstmuts op?
Neen, zo’n kerstmuts is niet leuk, glühwein was er niet en ga er maar aan staan om 7.30 uur ’s morgens op zo’n koud, winderig en modderig veldje te gaan ‘blauwbekken’. Om maar te zwijgen dat je de wekker om 5.15 hebt gezet om tijdig de boten bij Rijnland op te halen en naar de Roeivereniging RIC te Amsterdam te gaan om 54 kilometertjes in de miezerige regen te roeien. “Je doet maar”, zei mijn vrouw toen ik nog niet helemaal bij de wereld de wekker uitzette en mededeelde op te gaan staan.
Het werd er niet beter op toen we bij RIC de slaap stonden te verbijten en de boten vaarklaar maakten. “Waarom doe ik dit”? vroeg iemand. “ik had nog lekker in mijn bed kunnen liggen”, zei de ander. “Daar ben je bijna 70 voor geworden om nog steeds zulke stomme dingen te willen”, zei een derde. De stemming zat er dus goed in en h et grauwe groepje mannen daar op dat veldje had er zin in. Dat iemand opmerkte dat achter de regenachtige wolken een heel mooie zonsopgang te zien zou zijn en dat je van vroeg opstaan nooit spijt hebt, maakte het niet beter. Ook niet toen iemand met een onuitblusbaar goed humeur van de organisatie ons toestond de boot te water te laten en toen dat van een andere collega weer niet mocht het afdeed met “de bedoeling was goed”.
Toch gingen de Cronestijn om 8.15 uur met Jan Doffegnies, Job, Rien en André en de Santhorst om 8.45 uur met George, Martin, Kai, Adriaan en Joost te water. Na capriolen bij de startlijn gingen beide boten op pad en verdwenen onder de spoorbrug in de duisternis en op weg naar de dreigende regen.
Aan de andere kant van de brug is de “Weesper Trekvaart”, die je via het “Gaasp” naar “Driehuis” brengt en waar je stuurboord uit het “Gein” op gaat. Het humeur van die vroege ochtend was wat verbeterd. Het regende (nog) niet, er was nog geen schade en de boot was nog niet gezonken. Maar je kunt niet weten wat nog staat te gebeuren.
Toen de rampen uitbleven gingen we door over het Gein richting Abcoude. Het is daar in de winter een verstild boerenlandschap. Alles is grijs of grauw en er is geen mens te zien en er schijnt geen enkel lichtje. Wel deed een touw aan een boom boven het water zomerse waterpret met kinderen vermoeden. Nu leek het meer een plaats waar iemand zich zou kunnen verhangen. We passeren ploegen en we worden gepasseerd als Joost gaat sturen, want waar het Gein midden in “Abcoude” uitmondt in de “Angstel” is het zeer nauw en alleen peddelen biedt uitkomst. Daar is stuurervaring noodzakelijk. Omdat we er vlot doorheen komen en niet omslaan komt het zelfvertrouwen een beetje terug en begint de ploeg er aardigheid in te krijgen. Na Abcoude het gelijknamige meer, het Holendrecht en dan naar “Ouderkerk” waar we mondden in de “Amstel”. Ooit in een vier de Head geroeid? Neen, maar nu voeren we precies het traject van de Head. Van Ouderkerk naar Amsterdam en bij alle bijzonderheden: De ‘naald’, de ‘grote- of hoerenbocht’, het “Kalfje”, de “Omval”wordt het nodige commentaar gegeven. We zien ons de “Head”al varen. Bij RIC wordt weer gestopt voor een broodje, wat te drinken en een sanitaire stop. Adriaan had een langere stop in gedachten en had de krant er al bij gepakt. Niet dus! “We gaan weer”, was de boodschap.
“Verdorie mannen, we zijn al over de helft en nu komt het leukste gedeelte”. Ja hoor, met het vorderen van de afstand nemen bij deze gelouterden niet de klachten toe, maar de lol en de pret! De meest ervarene gaat weer sturen en moeiteloos vinden we onze weg langs de Mauritskade, de Brouwersgracht, langs het Scheepvaartmuseum – we zien we het 17e-eeuwse VOC-schip de “Amsterdam” – het “Nemo-museum’ en dan sluip door, kruip door langs de “Stopera” terug naar de Amstel. Daarna tweede gracht stuurboord en we zijn op de Keizersgracht. Gelukkig is het aantal rondvaartboten omgekeerd evenredig met het aantal bruggen en sneller dan verwacht doorkruisen wij Amsterdam en duiken op bij het Olympisch Stadion. Inmiddels zit Joost op slag en die heeft er zin in. In de verte vaart een boot met duidelijk zichtbaar het heldergeel van de Rijnland lustrumtenues en hij wil zich niet laten inhalen, laat staan passeren. Op de benen!! Dat gebeurt ook niet, maar bij de finish blijkt dat het een boot van de concurrentie was. Onze kornuiten arriveren vijf minuten later. De stemming is helemaal fantastisch. Er is weliswaar geen glühwein, maar erwtensoep met roggebrood en de mannen en vrouwen van de organisatie hebben allemaal van die leuke kerstmutsen op. Een fleurig geheel.
Als we de boten weer hebben afgeriggerd en op de botenwagen geladen vraagt iemand “wanneer is de Ringvaart Regatta en wie doet er mee met de Weerribbentocht”? Ieder voorstel wordt met gejuich ontvangen en je ziet mensen denken “die zijn gek”.
Leuk hoor zo’n tochtje en voor je het weet zijn die ruim 50 kilometer alweer voorbij. Zo is dat met marathonroeien, het wordt steeds leuker, maar in het begin moet je even doorbijten.
Joost Paijmans.
deel dit bericht
Inloggen om een reactie te plaatsen.
Recreatiegebied Vlietland
Oostvlietweg 63
2266 GN LEIDSCHENDAM
071-5610314
NL07 INGB 0000 7056 66
siraterceS.[antispam].@rvrijnland.nl