ROEIVERENIGING RIJNLAND
“Zolang ik me maar zorgen maak, gaat alles goed”, die spreuk is mij op het lijf geschreven. En er valt veel te tobben. De aarde warmt op, over een paar jaar verdrinken we allemaal; ‘plastic soup’ wordt doodsoorzaak nummer één en het water is zo vervuild dat …… we er niet meer over kunnen roeien, om over erger maar te zwijgen.
Maar goed, alhoewel de aarde opwarmt was het de twee weken voor de ‘Head’ zo koud dat er niet geroeid kon worden. Weliswaar was de Vliet niet dichtgevroren, maar het vroor wel en in het weekend van 3 en 4 maart lag er zo veel drijfijs dat er een vaarverbod was ingesteld en het volgende weekend was al de “Heineken RoeiVierkamp”. Daarvoor had de Zamip-ploeg zich, bij wijze van oefening voor de ‘Head’, ingeschreven. Gelukkig deed de ‘opwarming van de aarde’ toen wél zijn werk en onder lenteachtige temperaturen werden de 2500 en de 250 meter gevaren. Het noodlot had overigens selectief toegeslagen, want ondergetekende bevond zich in de positie van 2e reserve voor deze wedstrijden, maar na één blessure was besloten dat ‘eerste reserve’ Job de ‘Heineken’ zou sturen en Joost de ‘Head’. Toen was Jan aan de beurt voor een blessure en de twee reserves werden opeens ‘vaste ploegleden’. Frans vond een stuurvrouw van Njord, Fieke, bereid om ons te sturen en onder die lenteachtige temperaturen werden de twee afstanden afgewerkt en ving de ploeg tijdens de 250 meter ook nog een ‘snoek’. Kon het beter? Jazeker, want de volgende dag, dat de 5000 meter geroeid zou worden, lag er een actieve depressie over Nederland en in de stromende regen werd de Amstel nabij de roeivereniging “RIC” opgezocht. Warempel, toen we het portier van de auto openden hield de regen op om pas na de wedstrijd weer te beginnen. Blijkbaar waren de goden de “ZAMIP” goed gezind en Fieke was ook bereid gevonden de ‘Head’ te sturen. Daar waren we blij om, want ze was ervaren, had er de wind onder en ook bij de start van de 5000 meter hield ze het hoofd koel, de boot op de juiste plek en de punt in de goede richting. Ook het sturen van de ‘grote bocht’ getuigde van vakmanschap! Wat zou er nog mis kunnen gaan?
Kennen jullie dat verhaal van dat ‘vlindervleugeltje’? Dat een vleugelslag van een vlinder een orkaan kan doen ontstaan. Nou blijkbaar was ergens een ‘doodshoofdvlinder’ doende, want ergens in Siberië brak de ‘Russische beer’ voor de tweede keer deze winter los en met gestage tred richtte hij zijn schreden richting Nederland. In het weekend van de ‘Head’ zou het de hele dag vriezen en met een windkracht zeven zou de inmiddels overbekende ‘gevoelstemperatuur’ onder de min tien graden liggen en wat de dagen daarvoor gevreesd werd geschiedde: De “Head of the River” werd afgelast, omdat de combinatie van vorst en harde wind te grote risico’s voor de roeiers, stuurlieden én kamprechters zou meebrengen. Geen ‘Head’ dus en héél roeiend Nederland stortte in een zwart gat. Het roeien van de Head betekent dat je de hele dag druk doende bent, van het aantrekken van je roeikleding tot en met de koffie na afloop. Thermo-ondergoed, handschoenen, vuurpijlen, ‘haaienschrik’, noem maar op. Alles heeft zijn plekje in de voorbereiding en dan gaat het niet door. Overal in het weekend van 18 en 19 maart zitten apathisch ogende mannen en vrouwen die niet weten wat te doen. Over het water van de Amstel, de ‘Head’ zou nota bene sinds jaren weer van Ouderkerk richting Amsterdam geroeid worden, blaast een harde wind. Water en oevers zijn verlaten; ijskorsten vormen zich aan het verdorde riet: een troosteloze aanblik. Het blijft tobben!
Joost Paijmans
deel dit bericht
Inloggen om een reactie te plaatsen.
Recreatiegebied Vlietland
Oostvlietweg 63
2266 GN LEIDSCHENDAM
071-5610314
NL07 INGB 0000 7056 66
siraterceS.[antispam].@rvrijnland.nl
Meld je hier aan voor de tweewekelijkse nieuwsbrief. Afmelden kan via de link in de nieuwsbrief.