Geplaatst op 07-11-2016
- Categorie: Verslag
- Auteur: Jacco Holthuis
Het begint inmiddels een traditie te worden: één keer per jaar ga ik - samen met mijn vader en zwager - naar Londen voor een mannenweekend. Het bezoeken van een voetbalwedstrijd is een vast onderdeel van het programma. Roeien op de Thames was er de afgelopen jaren echter nog niet van gekomen. Daar moest en zou tijdens het mannenweekend 2016 verandering in komen...
Ik schreef meerdere verenigingen aan. Niet iedere vereniging reageerde enthousiast op mijn verzoek om als "adaptive rower" een stukje over de Thames te mogen roeien. Bij Barn Elms Boathouse, vlakbij Putney Bridge, zag men echter minder beren op de weg. Ik was welkom om de eerste mijl van The Boat Race te komen varen.
Afgelopen vrijdag, 5 november, was het zo ver. Ik had er zin in! Ter plaatse aangekomen rezen er bij mij - eerlijk is eerlijk - toch wat twijfels. Het vertrouwde instaphekje op het vlot ontbrak. Sterker nog, er was alleen een erg steile helling beschikbaar.... Bovendien zou ik alleen het water op moeten. Weliswaar in een bredere "coastal single", maar toch....
Mijn enthousiaste coach, Peter, zag gelukkig minder problemen. Volgens hem was een duik in de Thames het ergste wat er kon gebeuren. In dat geval mocht ik uiteraard van de douche gebruik maken. Voor ik het wist, zat ik in de boot!
De eerste meters verliepen wat moeizaam. Vanuit de coachboot volgde daarom de tip om vooral te blijven ademen. Dat hielp. Meer ontspannen roeide ik richting Putney Bridge. Het startpunt van The Boatrace. Om vervolgens met de stroom mee in recordtijd de eerste mijl te volbrengen.
Dat de roeisport voor mensen met een beperking veel te bieden heeft, wist ik al. Het verleggen van je eigen grenzen geeft echter een zeer goed gevoel. Trots verliet ik Barn Elmes Boathouse. Met een uitnodiging op zak om daar volgend jaar naar de echte Boatrace te komen kijken!
Jacco Holthuis