Op een koude zondagochtend spreek ik op een stil Rijnland (door ijs is er een vaarverbod) met Harry Kolk en Liesbeth van Beemen over de redenen waarom er soms niet geroeid mag worden. Want als je als bestuur de regels daarover wilt laten naleven  willen de leden natuurlijk wel weten waarom.  

Volgens Liesbeth, verantwoordelijk voor veiligheid en Harry, verantwoordelijk voor  materieel, zijn er in principe drie redenen  dat er  niet geroeid mag worden.

• zorg voor het materieel: door vorst en ijsgang kunnen boten beschadigd raken. Bijvoorbeeld: bij zowel houten als kunststof boten kan water in spleten, gaatjes en kieren bevriezen en daardoor uitzetten met schade als gevolg. En op het uit de vaart zijn van boten of op extra kosten voor reparatie zit niemand te wachten. Bovendien, benadrukt Harry, verhoogt een aantal weersituaties de kans op ongelukken en dan kan de schade aan onze vloot nog groter zijn. Daarom mogen we bij duisternis, mist, storm, onweer en ijsgang niet roeien.
• veiligheid van onze leden: Die is in ieder geval aan de orde bij aanvaringen. Maar ook zonder ongelukken zijn er gevaren voor roeiers aanwezig. Denk maar eens aan onderkoeling na het omslaan bij sterke wind of lage watertemperatuur.
• aansprakelijkheid: het bestuur wil voorkomen dat de vereniging maar ook onze leden individueel  aansprakelijk gesteld worden bij ongelukken. Natuurlijk zijn wij verzekerd en is er ook sprake van individuele verantwoordelijkheid. Maar, zo laten contacten met andere verenigingen zien, moet je niet uitsluiten dat andere partijen  bij claims ook zullen nagaan of het bestuur en de vereniging er wel alles aan gedaan hebben om ongelukken te voorkomen. Dit geldt eens te meer voor roeien bij minder dan 500m zicht omdat dit ook wettelijk niet is toegestaan.

Harry en Liesbeth voelen er weinig voor om als politieagent op te treden en daardoor de frustratie van de roeier over zich heen te krijgen. Het moet voor elke Rijnlander duidelijk zijn: in een aantal gevallen mag er gewoon niet geroeid worden. Duisternis, mist, storm, ijsgang, onweer en vorst. Ieder lid is er zelf verantwoordelijk voor om te bepalen of die situatie zich voordoet en of hij of zij dus wel of niet mag roeien.

Je mag dus niet afgaan op het hangen van het bordje ‘vaarverbod’ Als er een bordje hangt ben je extra gewaarschuwd maar dat mag je niet omdraaien: Denk maar aan het verkeer: als het donker is moet je licht voeren en je komt  niet  weg met te zeggen  dat er geen bord stond dat het donker was.

Zijn de criteria dan wel helder? Harry en Liesbeth gaan die opnieuw op de website publiceren en daarbij ook aangeven welke informatie daarbij maatgevend is. En zij proberen ook te organiseren dat de interpretatie van die informatie via een eenvoudige waarschuwing real-time op de website verschijnt, net zoals dit bij vele andere verenigingen gebeurt.

Samengevat: We willen graag dat alle leden altijd kunnen varen maar op een beperkt aantal tijden zal dat in verband met de veiligheid, de aansprakelijkheid en de zorg voor onze vloot niet gaan. Dat is in het belang van de vereniging én van de leden. We doen het voor elkaar en niet voor het bestuur. En ondertussen hopen we allemaal natuurlijk op zo min mogelijk ijs, wind en mist.

Evert Gianotten