Bestuurslid bijna verongelukt tijdens ‘doop’ roeibak.

Job Dresden had het goed geregeld voor de installatie van de nieuwe roeibak en ook bij de ‘plechtige ingebruikstelling’. De verwisselbare dollen waren met kabels aan de roeibak vastgemaakt om te voorkomen, zoals ze bij het Amsterdamse Nereus gewend zouden zijn, aldus Job die daar geroeid heeft, dat ze ten spoedigste op de bodem van het water zouden liggen. Handig die kabels, zeker als je verzuimd er over heen te stappen. Slechts een paar decimeters scheidden Job van de ruimte waar even daarvoor de eerste halen in de bak waren gemaakt door CAR-lid George Beukers met de sculls en even later door Jan-Cees Sabel met een oar. Was dat alles? Neen, daarvoor was de dag al (behoorlijk) gevuld met een “Nieuwjaarswedstrijd” over vier kilometer waaraan, naast een groot aantal Rijnland-ploegen ook ploegen van naaste buur Die Leythe deelnamen. Alles met elkaar wel 30 ploegen van alle boottypen en categorieën. De teruggekeerde sporthelden, waaronder de winnaars M18 2x van “Die Leythe”, konden zich daarna laten informeren op tal van gebieden en commissies op een “Verenigingsmarkt”. Daar konden zij ook kennis maken met de nieuwe leden, waar de markt in eerste instantie voor bedoeld was. Tijdens deze markt werd door Hester Erics voor meer dan € 600 aan sportkleding verkocht. “Niet onaanzienlijk”, vertelde de koopvrouw ons handenwrijvend. En na de markt presenteerde voorzitter Evert Gianotten zich in zijn beste pak en met een boodschap. Meerdere eigenlijk. In de eerste plaats liet hij ons weten dat tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst de voorzitter een toespraak houdt. Geen grote verrassing voor de 70 aanwezige leden, die in overgrote meerderheid, misschien wel op dezelfde plaats in de sociëteit maar een jaartje jonger, de toespraak van een jaar eerder ook aangehoord hadden. Komaan Rijnlanders, we ontmoeten elkaar niet alleen in de boot of aan de koffie daarna, maar het zou aardig zijn elkaar beter te leren kennen tijdens dit soort bijeenkomsten en ledenvergaderingen. “Juist, de ledenvergadering”, sprak de voorzitter. Einde maart zal deze plaatsvinden en drie bestuursleden, Hans Kerkers, secretaris, Harry Kolk, materieel en Job Dresden, roeien en jeugd, zullen na het beëindigen van hun termijn van drie jaar het bestuur verlaten. Er worden voor deze functies opvolgers gezocht en dat moeten echter ‘doorzetters’ zijn en dat was dan meteen het thema van zijn toespraak. De vereniging bestaat uit doorzetters, of dat nou wedstrijdroeiers, toerroeiers, jeugd- of CAR-leden of marathonroeiers zijn. En ook in de commissies zoeken we doorzetters, die niet aflatend het materiaal op orde houden, de tuin doen, achter de bar staan, instructie geven of coachen. Tenslotte bedankte de voorzitter allen die in het afgelopen jaar doorgezet hadden en bijgedragen de vereniging te doen bloeien. “Hartelijk bedankt, iedereen”,  sprak hij. “Ik wens u een fantastisch roeijaar toe, met elkaar in ploeg- en in verenigingsverband”. En daarna gingen de glazen rond om die te heffen op de vereniging, op elkaar en op alle mensen die waar en in welke omstandigheden dan ook ons pad kruisen. Ook werd de uitzonderlijke prestatie van Mark Slats genoemd die met een roeiboot, waarop een vlag in de Rijnland-kleuren (het was de Spaanse vlag, waaraan door het Hoogheemraadschap Rijnland in de zestiende eeuw de kleuren ontleend zijn en dus ook de vlag van de RV Rijnland), het “Wereldrecord Oceaanroeien” met 19 dagen heeft verbroken. Verder voltrok de receptie zich als vanouds en sprak je met leden die je al tientallen jaren kent alsof je ze voor het eerst ontmoette en sprak je over roeien, de ploeg, de leden, over zaken buiten de vereniging en zelfs over elkaar. Bij de vereniging roeien wij, maar belangrijker is dat we lief en leed met elkaar delen, want die persoonlijke aandacht houdt ons bij elkaar én vitaal.

Er werd overigens nog een wereldrecord gebroken en wel “Aankleding Receptie”. De dames Veteranen E-ploeg hadden de taak op zich genomen de receptie van een hapje en een drankje te voorzien en met name de taarten en koeken voor bij de verenigingsmarkt, de borrelhappen en de versnaperingen voor bij de koffie of thee kenden geen grenzen, niet in kwaliteit, maar ook niet in kwantiteit. Tijdens de receptie gingen de dames rond met schalen en als je dan een ‘hapje’ tot je genomen had en je je even omdraaide, stond er weer een andere met een uitnodigende blik van “en ik dan”? je een schaal voor te houden. Voorzitter en bestuur bedankt, vrijwilligers en andere leden bedankt, dames van de catering ook bedankt. Voor volgens jaar zijn jullie alweer uitgenodigd.

Joost Paijmans.