Dit stukje gaat over de Head of the River 2016 waar, aldus Harry Kolk, maar liefst 20 ploegen van de RV Rijnland deelnamen. Alleen de Amsterdamse verenigingen “De Hoop “ en “RIC” verschenen met meer ploegen op het water. Ook waren er overwinningen te vermelden. Daaronder de Heren G-acht, de “Klomp-vier”, de dames C-vier en een aantal ploegen dat in hun veld geen tegenstander had of in combinatie voer. Ook als je niet wint blijft sprake van een prestatie. Een vereniging om trots op te zijn en de deelnemers allemaal ‘giganten’!!

Maar nu gaat het om een andere strijd. Vorig jaar was de Zamip-ploeg uit zijn slof geschoten en had een goede race en dito tijd neergezet. Daarmee word je dan 30^e in het totale veld, maar in hun ogen veel belangrijker was dat ze daarmee de tweede snelste Rijnland-acht waren en daarmee werd de ‘lichte acht’ van het coachkoppel Bazuin/Van Gessel derde in de Rijnland-achten-rangorde. En dat was in de ogen van laatstgenoemden ‘onaanvaardbaar’. Tijdens de race was van alles mis gegaan. De bankjes waren zoek, de riemen gestolen, noem maar op en in de kringen van de Zamip werd al gesproken over zo’n ‘managementcursus’ waarbij je niet mocht “Ja maar..en”.

Een jaar later waren de messen geslepen. De Zamip moest hun ‘dure’ plaats verdedigen en de Bazuin/Van Gessel acht wilde laten zien dat die ‘amateurs’ door gelukkige omstandigheden veel te hoog waren geëindigd.

“Het is niet altijd feest”, zei ondergetekende na afloop tegen stuurvrouw Annnelies, want de Zamip had met een dikke minuut ‘klop’ gekregen en mocht nog blij zijn dat ze niet ingehaald waren. Geen “ge-ja maar” bij de Zamip. Gewoon middelmatig gevaren en geen echte strijd geleverd. En de Bazuin/Van Gessel acht was 16^e geworden en geen 30^e waaruit bleek dat ze destijds echt onder hun kunnen hadden gevaren. “Gefeliciteerd mannen!! We gaan hard trainen en veel pap eten, want dat is wel nodig als we bij jullie in de buurt willen komen”.

Gaat het alleen daar om als je de Head roeit? Om met anderen te competitie aan te gaan? “Meedoen is niets, winnen is alles”? Destijds bij de studenten misschien wel, maar naast de competitie is er het ‘ploeg- en verenigingsgevoel’, samen iets aan te pakken, met vrienden de koude, de vermoeidheid en de stress overwinnen en natuurlijk ben je een flinke vent als je in staat bent die acht kilometertjes in een redelijke tijd weg te tikken, of je nou wint of niet. En natuurlijk ook hulde en dank aan onze stuurlieden, coaches en supporters. Die combinatie van emoties en samenwerking maakt de Head tot een uniek gebeuren.

Klik hier voor meer foto's.

Joost Paijmans.