Met drie maal over de baan als stuurman bij de Spaarne Lenterace waren de verwachtingen hoog gespannen. Waren me vorig jaar niet twee overwinningen ten deel gevallen? Eén maal als roeier in de dubbel-acht (na tijdcorrectie) en één maal als stuurman van de ploeg van Joke, Evelien, Elsbeth en Lia.

De dames veteranen-acht van Lieneke Hoekstra was als eerste aan de beurt. Deze meer dan gelouterde ploeg doet misschien wel voor de 40^e keer mee (in wisselende samenstelling) en heeft de wedstrijd vele malen gewonnen. Maar de jaren gaan tellen en inmiddels is de ploeg in de G-divisie ingedeeld en heeft daarom al jaren geen tegenstand meer.

Maar deze doorzetters gingen onverminderd enthousiast naar de start en zagen dat Job de Haas vergeten was wat ´veilig boord´ inhield. Gelukkig ging hij niet kopje onder en kon met een natte broek naar de start en won zijn race. Hulde!!

De dames Veteranen G-ploeg moest dus midden in het veld van ploegen uit de E-divisie starten en wist de race op een uitstekende wijze uit te roeien, maar helaas, geen tegenstand en ook na tijdcorrectie met de ´Eetjes´ geen blik.

Beter waren de kansen van de Pinewood-acht die bij de Heren in de H-divisie startte. Net als vorig jaar zou de tijdcorrectie hier de overwinning moeten brengen. De tegenstand was met de jongere Rijnland-ploeg en die van De Laak bijna gelijk aan vorig jaar. Er deed nu wel een mixed-acht van de Hunze mee in de A-divisie (27 – 35 jaar) en die kenden we niet, maar nu wel.

De ploeg wist dat ze keihard moesten knokken om de prestatie van vorig jaar te herhalen en helaas was Arie wegens ziekte ingeruild voor Jacques Huisman. Jacques staat zijn mannetje en daar lag het probleem niet. Dat probleem kwam meteen na de start ´gillend´ over ons heen en de mixed acht van De Hunze uit Groningen realiseerde zo veel voorsprong dat we 13 seconden sneller hadden moeten gaan om de blikken omgehangen te krijgen. Net als vorig jaar werden de twee andere dubbel-achten (na tijdcorrectie) ruim verslagen.

De hoop was nu op de ploeg van Joke c.s. gevestigd. Zij waren de glorieuze winnaars van het F-veld vorig jaar en de tegenstand bestond na raadpleging van de loting uit één F-ploeg uit Gouda. In de Rijnland-ploeg was Lia vervangen door Nathalie.

Goedgemutst door dit vooruitzicht schoof de ploeg aan voor een kopje koffie voorafgaande aan de wedstrijd en zag tot hun ontzetting dat de gevreesde dames-dubbelvier van Het Spaarne, de dag ervoor nog ingeschreven als E-ploeg, opeens in het F-veld opdook. Potjandosie! Daar ging het al gevierde blik, maar de ploeg rechtte de rug, besloot niet alleen te vlammen, maar ook te knallen en laat die ploeg maar komen.

Meteen na het vertrek van het vlot ging het mis. De kraag op de riem van de boeg zat los en dat betekende terug varen voor een schroevendraaier. De stuurman zag een gaatje aan het voor de achten bestemde vlot en perste zich tussen de verontwaardigde ploegen en gebarende officials. “Je had eerst voorbij moeten varen, rondmaken en dan aanleggen”, was het bureaucratische commentaar. Jazeker, was het repliek, maar dan waren we vast te laat gekomen. Verder werden we uitstekend geholpen en strak van de adrenaline gingen we opnieuw naar de start.

De start was dit jaar heel vlot en meteen zetten wij de achtervolging in van de E-ploegen voor ons. Die kwamen haal na haal steeds dichterbij en de brug werd zonder problemen genomen, de wind was nog maar een schijntje van wat de vorige dag getrotseerd werd en de ploeg vocht voor iedere haal. De eindsprint op een paar honderd meter voor de finish en full speed over de finish.

Tijdens  het afriggeren van de boot bleek dat we 5e in het veld van 26 ploegen waren geworden en dat is niet slecht, heel goed zelfs. Alleen jammer dat de ploeg van het Spaarne 2^e geworden was en dat we ongeveer 36 seconden harder hadden moeten roeien om te winnen. Werk aan de winkel dus.

Dank aan de organisatie van deze editie van de Spaarne lenterace. Ik hoorde dat als je als lid van het Spaarne meedoet aan de wedstrijden dat je dan geen inschrijfgeld hoeft te betalen, maar per persoon een taart moet bakken (die in punten wordt verkocht ten bate van de organisatie) en ook beschikbaar moet zijn als vrijwilliger. Ze hebben het daar goed voor elkaar.

Joost Paijmans