Het is 19 augustus, acht dagen voor de Rijnland-Marathon die op zaterdag 27 augustus wordt gehouden en waarvoor 15 ploegen hebben ingeschreven.

De deelnemers moeten goed ontvangen worden maar ook moet de baan geen obstakels kennen. Om die reden trokken Job, Gijs, Bert en Joost er de 19^e op uit gewapend met een onverwoestbaar humeur, stroopwafels, een snoeischaar en een zaag om de route van 53,6 kilometer te controleren. Laat die obstakels maar komen!

Daarnaast wordt ook gekeken of de routebeschrijving in combinatie met de kaart duidelijk is. Dat begint al bij de ‘oversteek’ van de Vliet naar de Meerburgse Wetering. Moet je nou 20 of 25 graden bakboord uit? Een geodriehoek was niet bij de hand dus werd de hulp van drie banieren, twee witte en een gele, die daar bij de A4 staan, ingeroepen. Daar moeten we op af.

Onder de A4 door en dan bakboord uit de Meerburgse Wetering op tot aan de Oude Rijn, stuurboord uit en bij de ‘monding’ van de Does weer bakboord uit. Op de Does, bij zo’n schattig ‘wipmolentje’, de Dwarswetering op, langs Asopos-De Vliet, de Driegatenbrug en dan de Zijl op richting Rijnland en dan de Oude Rijn weer op en bij de Marepoort de Singel met de klok mee. Tot aan molen “De Valk” en dan de Haarlemmer Trekvaart op. Wat je al niet ziet in de stad Leiden, die nu bevolkt wordt door honderden aankomende studenten, en die door hun begeleiders maar even met een krentenbol aan de rand van het water geparkeerd zijn. Wij zijn ook jong geweest en we zwaaien.

De Trekvaart, de Leede, en dan de Kaag tot helemaal noordelijk het Sassenheimse Kanaal en dan stuurboord uit naar het “Oude Zwembad” van deze bloembollen-gemeente’, waar we even pauzeren.

Nu wordt het leuk en de zaag en de snoeischaar worden gereed gelegd. We doorklieven de natuur, waterlelies en gele plomp alom, gouden roede, valeriaan, harig wilgenroosje en kattenstaarten alom, maar ook dieren: zwanen, reigers, ganzen, eenden, futen, meerkoeten en waterhoentjes op de oever, tussen het riet en op het water. Wat een feest! De route ligt er behalve ondiepten en akelig veel waterplanten goed bij en snoeien is niet nodig. Halverwege het Mallegat ligt een gezonken boot, midden in de wetering, maar je kunt er gewoon omheen. Daarmee hebben we dat lastige stuk achter de rug. Dan bakboord uit de Leidse Trekvaart, de Maandagse Wetering en dan zijn we bij de titel van dit verhaal aangeland.

Vier rubberboten met grote buitenboordmotoren komen ons tegemoet, bemand met een stel opgeschoten knapen. “Rustig aan”, roepen we en niet voor niets. Meteen koerst een van die boten op onze wherry af en maakt, vlakbij en expres, een scherpe bocht, waarmee onze boot een paar emmers water overneemt en Job en Gijs natte kleren bezorgd. Een eerste reactie ligt voor de hand en opeens moet ik aan onze oude ploegmakker Ruud Raap denken. Ruud was oud-marineofficier en had mij bij een eerder incident erop gewezen dat “een meneer niet scheldt”. We hebben geen kanon aan boord en die opblaasboot was al te ver weg voor een uithaal met de pikhaak in het canvas. Daarom slechts de mededeling “je weet wat je bent” van boot tot boot.

We zijn het incident alweer vergeten als we het Oegstgeesterkanaal opdraaien, en dan 100 meter tot de Oude Rijn. We zijn op bekend terrein en slechts 10 kilometertjes scheiden ons van Rijnland, dat in een dik uur wordt bereikt.

We maken de boot schoon, bergen hem op en spreken van een fantastische dag. Missie geslaagd. Op naar de 27^e augustus.

Joost Paijmans