Geen supermarathon, maar voor de op 27 maart gehouden algemene ledenvergadering van de RV Rijnland ging ik toch maar even zitten. Ik was stilletjes aanwezig in de 'grote zaal' van de vereniging en zag hoe de nieuwe bestuursleden zich trachtten te positioneren, terwijl de aftredende bestuursleden zich heel ervaren toonden met een gezicht dat dit varkentje ook wel snel in de kuip zou zijn. Gelukkig blijft een aantal leden van het aftredende bestuur nog een termijn zitten, waaronder secretaris Chris die de techniek beheerde, in mijn geval als gastheer optrad en ook verantwoordelijk was voor het verslag. Een van de vele duizendpoten, die het bestuur rijk is. Wat ik daar deed? Ik was uitgenodigd om aan het einde van de vergadering een aantal vragen te stellen aan de aftredende, zitten blijvende en nieuwe bestuursleden om daarmee de vergadering een minder formeel karakter te geven. Daarover later meer.

Maar goed. Ik sprak van een marathon en om in die sfeer te blijven kon ik vaststellen dat de start voorspoedig verliep. Er was koffie of thee, appeltaart en, jawel, paaseitjes en met die voor hen onbereikbare versnaperingen in beeld zag en hoorde het digitale publiek dat de punten opening, vaststelling agenda, mededelingen (waaronder een voorstel de stellingen verder uit te breiden), verslag van de vergadering van 19 november 2020 en het Algemeen Jaarverslag 2020 snel werden afgewerkt. Ook was na de opening met een minuut stilte stilgestaan bij het overlijden van Harry Kolk. "Een toegewijd, deskundig en betrokken commissaris materieel en goed mens is van ons heengegaan", sprak Evert.

Dan is er een wat taaier onderwerp, de jaarrekening. Zoals al toegelicht in de extra bijeenkomst ter toelichting van de financiële stukken op 18 maart sprak Dirk-Jan over de gevolgen van de lockdown vorig jaar op het resultaat. Iedereen begreep het: veel minder soevie-inkomsten, minder nieuwe leden, maar (in mindere mate) ook minder kosten. Het was goed samengevat en duidelijk en na uitleg van de kascommissie, bij monde van Christa van der Aa, kon de penningmeester bij acclamatie worden gedechargeerd.

Een volgend hamerstuk, waarmee de finish al wat duidelijker in beeld kwam, was de (her)benoeming van de nieuwe kascommissie: Frank Lagerveld en Anne de Vries, en de Commissie van Beroep: Jannetje Bootsma, Floris Plate en Oscar Kuit.

Vervolgens vroeg en kreeg het bestuur, na enige discussie met de aftredend comm. Gebouw, Michiel Pluim, over de voorwaarden, met name de toegang van minder-valide leden, mandaat een plan te op te stellen om de kleedkamers op te knappen waarmee deze een frissere en meer ruimtelijke uitstraling krijgen, die bovendien makkelijker schoon te houden is en ook de douchecapaciteit uit te breiden. Verder wordt gedacht energiebesparende maatregelen te nemen in het gebouw, waar gedacht moet worden aan een beter ventilatiesysteem, zonnepanelen en eventueel een warmtepomp. Daarmee wordt de vereniging niet afgesloten van gas en elektra om daarmee piekuren in het gebruik van bijvoorbeeld de douches op te kunnen vangen. Voor deze maatregelen is een budget van ruim een halve ton beschikbaar. Voor een verdere verbouwing en uitbreiding van de kleedkamers is pas over acht jaar weer budget beschikbaar.

Vervolgens gaf de commissaris Instructie en veiligheid, Andra, een toelichting op de plannen de organisatie van de instructie te verbeteren en ook aandacht te besteden aan de bemensing van die plannen.

Voordat de finish in zicht was moest er nog een stukje ‘gekluund’ worden. Een periodiek terugkerend agendapunt is het beleid omtrent de privé-skiffs. Er zijn voordelen te over, maar er moet wel plaats worden ingeruimd om al deze ‘raspaardjes’ te bergen en ook is er steeds weer discussie of de eigenaren zich volledig moeten voegen aan de op Rijnland geldende regels wat betreft vaardigheden en veiligheid of, omdat het privé-eigendom betreft, een aantal voorwaarden losgelaten moet worden. Alhoewel de vergadering zich ten langen leste kon vinden in het bestuursvoorstel is het laatste woord hierover waarschijnlijk nog niet gezegd.

De commissaris Wedstrijdroeien gaf een toelichting op haar notitie inzake het vlootbeleid en het vlootplan dat, omdat het nog gaat om een verkenning, snel de handen van de vergadering op elkaar kreeg.

Daarmee waren de voornaamste punten van de agenda afgewerkt en was het wachten op de ‘gladiolen’. Die kwamen en hoe! Maar liefst twee leden werden benoemd tot Lid van Verdienste. In de eerste plaats Pascal den Ouden, voor zijn niet aflatende inzet en hulp bij activiteiten, onderhoud, het organiseren van evenementen en op ICT-gebied. Ook Hetty Vogelenzang werd benoemd tot Lid van Verdienste vanwege haar jarenlange inzet om de positie van minder valide leden te bevorderen. Hiermee wordt de positie van deze categorie roeiers nog eens extra op de kaart gezet! Pascal en Hetty van harte gefeliciteerd en dank voor al jullie inspanningen.

En toen werd duidelijk waarom ondergetekende in een stil hoekje zijn beurt zat af te wachten. Voordat tot de feitelijke bestuursoverdracht werd overgegaan werd deze oud-voorzitter ten tonele gevoerd. Hij stelde vragen om daarmee op luchtige toon in te gaan op de voorbije jaren, wat nog komen gaat en vooral met de nieuwe bestuursleden kennis te maken.

Wat had meer impact op jou Evert; de verbouwing of de lockdown? Hoogstwaarschijnlijk beide, omdat Evert eerst over het ene onderwerp uitweidde, maar zei dat het andere toch minstens even heftig was. En Hans-Marten, ik weet wat de secretaris, de penningmeester en de commissarissen gaan doen. Maar wat ga jij eigenlijk doen. Nou, nou, zo’n vraag terwijl je nog niet eens officieel benoemd bent! In ieder geval werd niet alleen de voorzitter-elect, maar werden ook de andere nieuwe bestuursleden aan het denken gezet. En jij, Dirk-Jan, had je wel eens slapeloze nachten van de gevolgen van de verbouwing en de pandemie op de financiën? Natuurlijk, wat dacht je? was het antwoord. En wie is zijn opvolger, Jan Schulten? was de volgende vraag. Een ervaren en betrokken fiscalist en nu penningmeester, die destijds, bij de studenten roeivereeniging ook al in het bestuur zat met Hans-Marten als voorzitter. En jij, Pien, skiffeurs bij de vleet de afgelopen tijd, maar hoe haal je al die andere leden weer terug nu er wat meer mogelijkheden zijn? En wat is nou de werkelijke reden dat mensen lid worden van Rijnland. Andra moest er ook even over nadenken toen haar gevraagd werd hoe ze de nieuwe leden in contact brengt met de vereniging in al zijn facetten en ook met bestaande ploegen en ervaren roeiers op alle gebieden. En Johan, hoe haal je die gele aanslag van de boten? Eerst dacht Johan dat het over Empacher-materiaal ging, maar toen het duidelijk was, werd gewezen op de mogelijkheid om een boot waarin je veel roeit te adopteren en zodoende ervaring op te doen hoe je het schip mooi en technisch in orde houdt. Willeke, de ongekroonde koningin van de ‘challenges’ zal haar aandacht richten op wedstrijdroeiers die niet aan hun trekken kwamen de afgelopen maanden en aan Michiel werd gevraagd of hij de nog maar deels voltooide verbouwing met vertrouwen uit handen geeft? Jawel, zei hij. Want Fred neemt het over en ik blijf natuurlijk betrokken via de bouwcommissie om hem van advies te dienen. De heftig knikkende Fred vond dat prima. We doen het samen, of je nou in het bestuur zit of niet. Als laatste kreeg secretaris Chris nog een vraag. Ben jij nou werkelijk de baas hier Chris? We horen je niet, we zien je niet, maar je verzet wel het meeste werk. Dat valt wel mee, zei Chris nuchter als hij is.

Alvorens Hans-Marten het staartje van de vergadering voorzat, bedankte Evert Michiel voor zijn bewonderenswaardige inzet in de bouwcommissie en daarbuiten, cumulerend in een forse uitbreiding en verbetering van het gebouw. Daarna bedankte Michiel Evert. Zes jaar voorzitter en de vereniging weer bijeen gebracht, verbonden na roerige tijden, de verbouwing en de pandemie. Dank je wel Evert. Dank je wel Michiel en alle huidige en oud-bestuursleden, alle leden eigenlijk die de vereniging maken tot wat zij is.

Tenslotte was Hans Marten aan de beurt en nam de leiding van de vergadering over. Hij refereerde nog aan zijn vader die ook voorzitter van de vereniging was geweest. Degene die de stuwende kracht was achter het huidige gebouw vóór de verbouwing en de verhuizing van Voorschoten naar hier.
Alleen het elfde lustrum werd niet besproken, komt dat nou nog?

Joost Paijmans