Na het relaas van Jan Willem en het overzicht van de resultaten in de diverse races leek het mij ook wel aardig om wat sfeerimpressies van onze deelname aan de regatta te geven.

De reis naar onze accommodaties op verschillende plaatsen in de buurt van de roeibaan werd per trein + fiets, vliegtuig en fiets of auto afgelegd. Onze chef kwartiermaker Kees de Bruijn had voor de G-ploeg+ al vroeg een hotel geboekt in  Feldmoching.  Het trein contingent reisde vanaf Den Haag Centraal dankzij Jan van Vliet comfortabel en in elkaars gezelschap in de eerste klas per snelle trein met een paar overstappen naar München Hauptbahnhof. De eerste overstap in Utrecht werd meteen benut voor koffie en home made gember cake. Net een schoolreisje, meteen na vertrek alles uit de tas en opeten! Onderweg naar het Zuiden veel gepraat, gelezen of tukjes gedaan. Hééél relaxed!

Vertrek CS Den Haag

Na aankomst in München in de late namiddag pikten we de door Kees gereserveerde fietsen op het station op. Met kunst en vliegwerk werden onze stevige tassen en rugzakken op de subtiele bagagedragers of rug bevestigd wat niet de meest evenwichtige bepakking opleverde voor de 9 km lange rit naar ons hotel door het spitsuur. Eric had al na een paar honderd meter balansproblemen waarbij hij van een totale onderuit-val gered werd door een bouw-hek met stevig kippengaas. Zijn eerste schrik werd snel verholpen door een hulpvaardige Münchener. Onze onversaagde stuurvrouw Zoe nam de koppositie en navigeerde ons feilloos en soepel door het drukke verkeer. Kees fungeerde als traffic-controller en hield scherp in de gaten of iedereen aangesloten bleef bij stoplichten en kruisingen. Best een beetje spannend; vreemde fietsen, zware bagage op drager of rug, nattigheid op de weg en avondspits verkeer, gelukkig met veel consideratie voor fietsers. Bekende plekken van vorige Euro-masters kwamen links en rechts in beeld. De klus werd voortvarend geklaard en we bereikten het comfortabele Abasto-hotel zonder kleerscheuren en met een goed humeur. Inkwartieren en daarna dineren bij een Italiaan in de buurt. Inmiddels arriveerden Herman van Kleffens en Merel Dubbeldam met een Gentse roeigast per auto en die sloten ook aan voor een gezellig maal waarvoor cash betaald moest worden; handig voor de boekhouding! Voor Fred Ruoff was de reis naar zijn hotelbestemming nabij Dachau nog niet voltooid. Hij moest helaas in zijn eentje nog 5 km op de fiets in het donker de weg zien te vinden en raakte daarbij, naar verluidt, af en toe de richting een beetje kwijt in bos of veld. Dat hij ons aanbod om die eerste nacht in ons hotel te blijven niet had aangenomen heeft hij tijdens die rit misschien stiekem een beetje betreurd of vervloekt. Gelukkig meldde hij zich later die avond vanuit zijn logeeradres.

Afladen boten op de roeibaan

De volgende twee dagen werden nuttig besteed aan afladen boten, opriggen, trainingen in diverse nummers en het verkennen van de roeibaan en omgeving. De catering faciliteiten waren nog niet paraat, zodat we voor een broodje of ander lunchhapje aangewezen waren op clandestien meepikken uit het ontbijtbuffet in onze accommodaties. Goeie koffie scoorden we in de kantine van een achter de baan gelegen tennis/voetbal complex. De beheerder was verbaasd over deze klandizie en was zich totaal niet bewuste van wat er een paar honderd meter verder te gebeuren stond.
Maar ja hij was een Kroaat die niks ophad met roeien, maar wel met voetbal.

Voor de recent gehouden FISA Europese Kampioenschappen onderging het complex uit 1972 een opknapbeurt. Aan de buitenkant was daar bij een vluchtige schouw nauwelijks iets van te zien; binnen voornamelijk in de kleed-accommodatie en sanitaire voorzieningen en buiten aan heel veel zonnepanelen op de daken. De indrukwekkende megalomane overdekte tribune stond er nog steeds maar mocht absoluut niet betreden worden vanwege de deplorabele staat; de hoofdspanten gestut met steigerpalen!! Treurnis kortom. Handelaren in roeikleding en andere roei-attributen vrolijkten de directe omgeving tijdens de wedstrijddagen wat op met hun kleurrijke kramen.

Toegangsverbod tribune

Tussendoor werd wat tijd genomen voor bezoeken aan de mooie Münchener Altstadt, de daar aanwezige horecagelegenheden, speciale winkels en musea. De Bierstuben kwamen prima van pas voor het drinken van alcoholvrij Weizen bier tijdens de stortbuien die na zonneschijn de stad geselden. Een korte rondgang door de gigantische en zeer luidruchtige Biergarten van het Hofbräuhaus paste eveneens in de excursie; plaats krijgen en een liter-pul bier drinken was helaas nauwelijks mogelijk. Wel beter ook vanwege de wedstrijden op de dagen erna.  Jan Willem slaagde erin om een Lederhosen-winkel te vinden maar niet de passende Lederhose; ze leken allemaal te groot voor zijn ranke lijf en gesneden op Beierse maten. Willem vond wel de speciale winkel voor zijn favoriete scheerzeep terug. Tijdens deze excursies was er ook nog tijd voor een vrolijke statie-foto op de trappen van een van de vele musea.

Aandacht voor cultuur

De wedstrijddagen werden uiteraard grotendeels gevuld met focus op de races. Dag 1 begon voor de G-8 met een, naar vermoed, onfortuinlijke ’sleutel-ruil’. Niet van kamers maar van fietsen. Later bleek 1 fietssleutel op twee fietssloten te passen met als resultaat dat Eric niet op de fiets op pad kon naar de baan. Dit gaf de nodige onwenselijke onrust voor de eerste wedstrijd. Om toch op tijd op de baan te zijn eindigde Eric achterop bij Willem, die met 70 kg dood gewicht op de bagagedrager een wat pittiger warming-up kreeg dan bedoeld. Tijdens een rustige PIR (post incident review) na de avondmaaltijd werd vastgesteld dat dit niet de juiste voorbereiding was geweest. Er werden heldere afspraken gemaakt, conform de instructies van onze coaches die we van huis hadden meegekregen.  De uiteindelijk verdienstelijke resultaten van de diverse blikken winnende races zijn in een eerder artikel gedetailleerd vermeld. Het was wederom een evenement met een significant aantal oudere roeiers. Men kijkt er niet op van ploegen met 85+ roeiers die hun boten nog fanatiek over de baan jagen. Eric Scherder zou er zijn hart kunnen ophalen en zijn inzichten bevestigd zien. Onze 2- Grumpy Old Men werd regelmatig met een grote glimlach bewonderd en ging een aantal malen op de foto meldde Hans Link. De laatste wedstrijddag verliep teleurstellend omdat de races diverse malen werden stilgelegd vanwege de weersomstandigheden; zware windvlagen, pittige buien met onweer etc. Dit leverde wel spectaculaire luchten boven de baan op.

Donkere rolwolken boven de baan

Maar het frustreerde de roeiers die natuurlijk wilden racen mateloos, zeker toen in de namiddag alles werd stopgezet. Onze H8+, I4-, F2-, I2x, Dames 4X en G1 mochten hun races niet meer varen. Dan maar opladen en fietsen terugbrengen naar de Münchener Hauptbahnhof, wat overigens nog een leuke rit door het Olympische park onder leiding van Johan opleverde.

Het toernooi werd op zaterdag op de verschillende logeer-locaties afgesloten met een diner waar heel wat sterke verhalen de ruimte kregen. Per app werden grappige voorvalletjes uitgewisseld en kiekjes van bier of wijn drinkende roeiers/roeisters in vrolijke stemming doorgestuurd. Het groepje van Hans, Joke, Elsbeth, Michiel en Fred meldde dat de serveerster in hun restaurant een aantal gerechten zo dwingend afraadde dat de disgenoten om de goede lieve vrede maar kozen wat werd aangeraden. Een gezamenlijk diner, zoals in het verleden op andere FISA toernooien wel realiseerbaar was, bleek vanwege verspreid liggende logeeradressen moeilijk te organiseren. Op zondag aanvaardde een aantal roeiers de thuisreis per trein, vliegtuig of auto. Anderen reisden verder voor een korte of langere vakantie elders in Europa. Zo gaat dat in de regel. We blikken terug op een goede week en kijken stiekem alweer uit naar de volgende FISA World Masters die volgend jaar in Brandenburg gehouden zal worden. 

Willem Handels