In Alkmaar begint de victorie!

Sportpark De Nollen, Alkmaar zondag 17/4, 07.00u: het radioprogramma 'Vroege Vogels'  staat te beginnen. In de miezerige morgen hadden o.a. de Graspieper, de Wulp en het Paapje zich al laten horen.
Terwijl de coach zich tegen deze tijd in Den Haag klaar maakte om nog een oefening te draaien op de Vliet, lagen zijn roeiers, zich onbewust van alle bedrijvigheid in natuur en stad, waarschijnlijk nog in diepe slaap. Ongetwijfeld eendachtig de uitspraak van een bekende wielrenner : " Een wedstrijd win je in bed"( vrije vertaling!).

Rond 11.00u haalde de slag de coach op Rijnland op om samen de botenwagen naar Alkmaar te rijden. Op de AZRV troffen zij de rest van de ploeg incl. de ingehuurde stuurman( oud-stuur van een van de roeiers ). Hij zou de man voor de AA race zijn, want hij woonde in Akersloot! Echter sinds een jaar is het traject verlegd, nu van (Broek op) Langedijk naar Alkmaar! Maar net als fietsen verleer je het sturen niet zomaar. Hij was wat in omvang toegenomen sinds zijn studententijd, maar hij bleek de geest van het sturen nog in zijn klauwen en stuwende opdrachten te hebben.
Rond 14.00u de peptalk van de coach: "Heren bij deze wind(NW, dus schuin mee) lekker lang glijden, goed afmaken en bij elkaar blijven. Mocht een ploeg op jullie inlopen, de slagen blijven volgen!"( altijd rekening houden met eventualiteiten, zeker nu de tegenstand qua niveau niet te peilen was ). Voor de duidelijkheid, de ploeg mocht als eerste van de vier HV8+-en starten. Het weer was inmiddels opgeklaard en de roeiers gingen oproeien. Het meefietsen door de coach langs het parcours werd een herhaalde inhaalrace door de vele omleidingen en extra lussen die er genomen moesten worden. Er kon in ieder geval gezegd worden dat behalve de roeiers ook de coach flink was opgewarmd eenmaal bij de start aangekomen.

Rond 15.20u kwamen de mannen door de start en de race was begonnen. Tot zijn verbazing zag de coach dat naast het niet onaardige roeien een aantal kritiekpunten nu beter werden uitgevoerd. 'Waarom doen ze dat nu niet ook in de training' hoorde je hem denken. Bij de stuur was de bekende knop omgedraaid en hij vuurde de roeiers tot het uiterste aan. Kreten als "Het is je moeder niet..." kwamen o.a. voorbij en de coach kon eigenlijk wel achterover leunen. Behalve af en toe reclame te maken voor de verenigingsnaam. Achter zijn ploeg kijkend probeerde hij een inschatting te maken van de posities in het veld, nooit een sterke maatstaf want het oog wordt steeds bedrogen als je niet ijkpunten hebt. Het leek of op de 2e ploeg iets werd uitgelopen, maar ploeg 3 leek wel wat dichterbij te komen. Duidelijker was de positie van de 4e ploeg: zij wilden zich niet mengen in het gevecht om de 1e t/m 3e plaats.

De Graspieper, de Wulp en het Paapje die ook waren opgeschrikt, vonden met de afnemende galm van de vreugde-uitbarsting ook weer hun rust en realiseerden zich eens te meer: In Alkmaar begint de Victorie!

Eric ter Mors