Afgelopen weekend, in de nacht van zaterdag 25 op zondag 26 november is Dick Schulte Nordholt overleden. Hij was een paar dagen eerder 87 geworden. Dick kampte dit jaar met een darmkanker, kreeg een ingrijpende operatie. De revalidatie kwam hij manmoedig door, wetend dat ongemakken zouden blijven. Geen uitzaaiingen kon hij nog met trots in september zeggen, maar er kwamen allerlei complicaties, het werd zwaar. Nog kon hij in huis hulp zijn voor zijn vrouw die bij een val een arm gebroken had, knie ernstig gekneusd. Tot zaterdagnacht, gevallen kon de arts nog slechts zijn dood constateren.

Dick was vanaf 1997 lid van Rijnland. Voor veel leden een bekend gezicht. Hij en Jan Roest gaven samen jaren leiding aan het zondagochtendroeien. Hij rustig, wat op de achtergrond, aanwijzingen gevend aan de belangstellenden die zich kwamen oriënteren, of sturend in de boot met de inlooproeiers. Velen hebben op die ochtenden ervaren hoe mooi het is om in de boot het water in de omgeving, in Leiden te verkennen, hoe aardig het samenspel in de toevallig samengestelde groep was en voor menigeen tot een vaste ploeg werd. Dick had al een lange roeihistorie bij Tromp toen hij zich bij Rijnland meldde. Hij werd in maart 1997 lid van  Teubner VIII. De toen al dertigjarige ploeg wilde er graag een stuurman bij. Dick bekwaamde zich in een acht en wekelijks ging het toen in boten als Delfland, Vlietland, Rijnland voor een rondje Watertoren, op en neer naar de Sluis. Ook in de kleinere nummers voelde hij zich thuis, misschien nog wel meer. Hij bleef in hart en nieren een toerroeier. Op de plas, even -het kan nog net- naar ’t Geertje, en in het buitenland, In Brandenburg, Berlijn, Frankrijk, Hongarije; KNRB-tochten, of gewoon zelf georganiseerd met Teubner- en andere Rijnlandleden. De rust zelve, beheerst wist hij de boot en de bemanning veilig door de meest onverwachte situatie te loodsen. Een stuurman van de stijl: niet alleen commando’s als iets moet, maar vooral ook ‘ik vind dat jullie netjes roeien’, waarbij je wel móet nadenken ‘vind ik dat ook, zit ik zelf wel helemaal goed?’ Heel effectief al was het maar omdat het zo opvallend anders is.

Dick was er altijd bij de twee/driejaarlijkse uitwisselingen die de ploeg had met de London Rowing Club. Roeien op de Thames, of om de Engelsen het prachtige groene hart te laten ervaren waar het water hoger dan land staat. En  vanzelfsprekend ook bij de kleine en grotere bijeenkomsten van de traditierijke ploeg; hij was vooral de stut van de ploeg iedere maandagmiddag weer. In het logboek van de ploeg staat hij ruim 700 keer genoteerd.

Eind september vierde de ploeg de 56^e verjaardag. Feestelijk. Hij genoot van de ontmoeting, want zijn ziekte had hem veel weken belemmerd naar Rijnland te komen. Een maand later stond hij -wat onverwacht- de ploeg op te wachten op het vlot. Aan de bar zei hij ‘ik heb besloten te stoppen met roeien; het lukt niet met m’n lijf en ik moet thuis het beetje energie besteden aan Erica’. Het voelde bij het naar huis gaan niet als een afscheid, neen het was een ‘tot ziens’ tot de volgende bijeenkomst. Een beminnelijk mens is heen gegaan.

De uitvaart is op dinsdag 5 december om 13:30 in crematorium Ockenburg

Hans Kruijssen