Toen Pien van der Hoeven, want zij was het die bij absentie van Hans Marten de nieuwjaarstoespraak hield, deze vraag stelde zag je een aantal leden al naar hun glas kijken. Neen, daar lag de oplossing niet, want de meeste glazen waren goed gevuld om met de leden en het bestuur op het nieuwe jaar te toasten. Een enkeling die in het innemen al wat gevorderd was en dus naar een half vol glas staarde, bracht de oplossing ook niet. Neen, we moesten dat van Pien horen. Pien sprak met luider stemme. Dat kan ze goed en heeft ze in haar bootje op de Vliet geleerd door de Njord-roeiers en motorboot-kapiteins niet aflatend aan de verkeersregels te water te herinneren.

Alhoewel Pien eerst sprak over halfvolle glazen, bleken die dus toch goed gevuld toen zij de vorderingen en successen noemde van het vorige jaar: Corona achter de rug, nog nooit zoveel boten aangeschaft, verbouwing van de kleedkamers en heel veel nieuwe leden. Als klap op de vuurpijl herinnerde zij ons aan het behalen van de verenigingsprijs op de Masters in september in Libourne, Frankrijk en dat Lucas Veldmaat 2^e werd in de Skiffhead en in de kleine finale roeide van de Holland beker en dat valt allemaal in het niet als je aan de vele tochten en oefeningen denkt die de leden met elkaar ondernamen. Pien illustreerde haar betoog toen zij vertelde over een lid, dat na lange afwezigheid, weer had geroeid in ploegverband. Zij huilde. Toen verontruste ploeggenoten toeschoten om te troosten, bleek dat ze huilde van geluk, zo fijn had ze het gevonden met elkaar weer op het water te zijn.

En als je denkt aan de komende plannen voor dit jaar dan word je ook blij. We willen de sociëteit een ‘facelift’ geven, het gebouw verduurzamen en ook een nieuw veiligheidsplan uitrollen en wellicht nog veel meer.

Maar waarom dan het noemen van half lege glazen? Bij nader inzien bleken die glazen niet half leeg om van leeg maar te zwijgen, maar we moeten waakzaam zijn. Rijnland is een vereniging die gedragen wordt door vrijwilligers en bij de instructie, het coachen, de examencommissie, de werkploeg, de tuinploeg, de sociëteits- en evenementencommissie (Soevie) en natuurlijk het bestuur. Overal zie je dat leden de handen uit de mouwen steken. Maar er zijn ook zorgen. Neem de Soevie als voorbeeld. Een aantal routiniers neemt na jaren trouwe dienst afscheid en er is geen opvolging en ook bij de jeugd zoekt men naar vrijwilligers. Alhoewel de vereniging voorbeeldig is als het gaat om leden die naast het roeien de handen uit de mouwen steken, moet er altijd gezocht worden naar opvolging, omdat het natuurlijk is dat deelname aan een commissie of een ploeg tijdelijk is.

Zo, dat gezegd hebbende tegen de ongeveer 50 aanwezigen was het tijd om de organisatie van de nieuwjaarsreceptie, die in handen was gegeven van Hans kerkers en één van zijn talrijke ploegen, te bedanken en ook een woord van dank aan de aanwezigen. Het was jammer dat de Nieuwjaarswedstrijden vanwege de harde wind geen doorgang hadden gevonden, want dan konden de deelnemers meteen doorschuiven naar de receptie. Geen nood, wedstrijden en evenementen op één dag is een goed concept en dat blijven we doen. Laten we nu de glazen ledigen en toasten op onze vereniging!

Dank Pien voor je hartelijke woorden en duidelijke taal. Daar kan niemand om heen!

Joost Paijmans