Dat aan het einde van de middag een piekbui zich over het feestterrein uitstortte was geen pech, maar een bevestiging van wat de Lustrumcommissie weer voor elkaar had gebracht. Er werden vlaggetjes opgehangen, er was een springkussen en in de keuken was de souvie druk doende het de gasten wat de inwendige mens betreft naar de zin te maken.
Al bij de ingang was een bord met de activiteiten en de gasten konden een kaart pakken, waarop alle activiteiten waren aangegeven en nabij het vlot was weer een bord waar men zich kon inschrijven voor een roeitocht. Ook werd op zwemvesten aangedrongen als men de zwemkunst nog niet meester was.

Wat vinden jullie van de wherry waarop iedereen door bordjes op te hangen zijn kennis van de roeisport, met name het materiaal, kon etaleren?  Wat is de peddel, wat is de riem, wat is stuurboord en wat bakboord? En midden op het terrein stond een groot springkussen (van Fastgood makelaars) waar de jongsten hun energie konden botvieren vóór ze dat in de boot deden. Je kon ook touwtrekken en als highlights werden een demo van het aangepast roeien en een wedstrijd tussen een boord-acht en een dubbel-acht aangekondigd.

Het was drie uur toen een constante stroom gasten het terrein betrad. Onwennig in eerste instantie. Kees de Bruin bleek inderdaad een vrouw te hebben en niet iets wat alleen in zijn verhalen over thuis figureerde. Of ze ook wilde gaan roeien? Dat was misschien een brug te ver, maar wat niet is kan nog komen. En zo bewogen de gasten zich schoorvoetend naar het C-materiaal en de wherry´s die voor het bezoek waren klaar gelegd. Daar waren ze toch voor gekomen? Aan wilde baren geen gebrek. In Warmond waren de ´Schippersdagen´ tot een einde gekomen en dat kwam allemaal voorbij alsof het een wedstrijd was.

Welke kant gaat die boot op en waar moet je zitten en is het zo dat rechts stuurboord is en links bakboord, maar waarom is dat anders als je als roeier in de boot zit? Vragen te over en laat dan de praktijk je leermeester zijn. Eerst even op de ergometer of de roeibak en dan in het diepe. Dat diepe bestond uit een bemanning van een mix van debutanten en ervaren roeiers. Laat je riemen niet los en volg de slag. Eerst met vaste bank en daarna met oprijden. Let op die gelijkheid en rustig rijden. Riemen in het water en lekker hangen aan die paal. Durf maar kracht te zetten en dat was het begin van een tocht waar iedereen opgetogen mee uit de boot kwam. De ouderen met een gezicht van ´dat valt nog niet mee´ en de jongeren ´kijk mij eens´. Nog leuker was dat menige boot bemand werd door ´klein grut met zwemvesten´en onder de vleugels van papa, mama, opa of oma hun eerste meters in de roeiboot maakten.

Dat was niet alles. Er was dus een wedstrijd tussen een ´dubbel acht´ en een boord acht´ aangekondigd. Die werd gewonnen door de boordacht, maar wat een spektakel toen beide boten met veel geweld en ´lautstark´, zoals de Duitsers zeggen, langs het vlot kwamen denderen. En dan de strijd der giganten in de skiff. Oud tegen jong. Juliette won van Lya, maar werd Lya niet gehinderd door een boot die van wal stak terwijl zij langs kwam? Later won Hans-Marten van Lukas en dat was close. Je bent dan wel voorzitter, maar dat betekent niet dat je het cadeau krijgt, dacht Lukas.

Ja en toen het op een einde liep daar buiten kwam de piekbui de lustrumcommissie, de souvie en iedereen die zijn bijdrage aan de geslaagde familiedag  had geleverd complimenteren. Boujou dankte de leden van de Lustrumcommissie, Berna, Peter, Gerrie en Jacco. En ook bedankte zij met name Ilka die bergen had verzet en ook Nicolette van de Souvie en haar team. Hulde! De bui had iedereen naar de sociëteit gedreven en daar regende het ook. Complimenten met name. Dank jullie wel, lustrumcommissie, leden en gasten, jullie waren geweldig!

Joost Paijmans

 Meer foto's