Beste leden van Roeivereniging Rijnland,

Met dank aan de Column van Nico van Ravesteyn in het blad ‘Roei!’ over de essentie van het plezier in roeien wil ik vandaag stilstaan bij zijn kernbetoog: Roeien is een sport voor doorzetters.

Bij ‘doorzetten’ denken wedstrijdroeiers vast aan die momenten dat de batterij bijna leeg is, zo op driekwart van de afstand. Je kan bijna niet meer, het ziet je zwart voor de ogen maar je hebt geen keus. Gewoon doorgaan en op de finish af, waar de blikken wachten.

En wat te denken van  enthousiastelingen, die tijdens een prachtige toertocht door een hoosbui zijn overvallen. Een paar minuten schuilen onder een brug kan nog wel, maar hoe lang nog? Nee, mensen, even de tanden op elkaar en gewoon weer op pad. Doorweekt doorzetten noemen we dat. 

Bij doorzetten denk ik ook aan iedereen die beperkt is in zijn of haar fysieke mogelijkheden. Mensen die met hulp van roeimaten doorzetten om het roeien weer op te pakken of er juist mee te beginnen. Dat schenkt hen voldoening maar vraagt ook om doorzettingsvermogen. En leden met een tijdelijke blessure, die niet rusten voor ze weer in de boot kunnen stappen.

Ik zie ook de leerling met zijn instructeur. Hij moet toch nog vijf keer strijkend aanleggen met de skiff voordat het examen binnen handbereik ligt. En zij moet doorzetten en nog maar weer eens meefietsen voor de laatste aanwijzingen.

Ik zie ook iemand achter de bar staan die ’s ochtends te vroeg uit zijn bed is gestapt en van achter de bar jaloers kijkt naar zijn ploeggenoten  de bij een fantastisch roeiwater in de boot stappen.

Ik denk natuurlijk ook aan Mark Slats, die vannacht in  een recordtijd zijn 2500 mijl lange en  eenzame roeitocht over de Atlantische Oceaan heeft afgerond. Hij werd lid van Rijnland omdat hij eerst nog even moest leren roeien. Als dat geen doorzetten is. We gaan hem straks namens de hele vereniging een felicitatie sturen.

Doorzetten is echt een kenmerk van roeiers. En ook van Rijnland. Niet alleen in het roeien maar ook in de vele dingen die we met elkaar bereiken dank zij heel veel vrijwilligerswerk. Niet vragen wat er allemaal georganiseerd moet worden maar gewoon aanpakken wat je zelf kunt doen. Nog vorige week bij het knotten van de wilgen, of een lid die een overzicht heeft gemaakt van alle toerploegen, daarachter te zien op de kast. En al die mensen die naast hun reguliere taken gewoon even een handje helpen bij het uitbrengen van een boot. Niet lang over praten maar gewoon doen.

Voor ik ga afsluiten met de Nieuwjaardronk wil ik nog kort drie punten aansnijden:

• Het heeft wat doorzettingsvermogen gekost maar nu is hij er: de nieuwe roeibak en nog wel een drijvende, naast de ligplaats. Dankzij de gift van de STARR is de bak ook toegankelijk voor de mensen met een beperking. We hebben hem zo even onder grote belangstelling kunnen inwijden.
• Na de reguliere periode van drie jaar gaan Hans Kerkers, Harry Kolk en Job Dresden het bestuur verlaten. Ze hebben hartstikke goed werk verricht. Op de ALV zullen we dus in ieder geval drie nieuwe bestuurleden moeten benoemen. Ik houd me aanbevolen voor suggesties.
• Tot slot wil ik een aantal mensen voor vandaag bedanken:
  1. Willeke met haar ploeg vrijwilligers voor de organisatie van de winterwedstrijd 2018 vanochtend;
  2. De aanwezige commissieleden voor hun bijdrage aan de Verenigingsmarkt, speciaal voor de nieuwe leden;
  3. En last but not least, de dames Veteranen E voor de organisatie van de borrel met veel lekkere happen en drankjes.

Mensen, allen bedankt.

Beste leden,  met al dat doorzettingsvermogen halen we als Roeivereniging Rijnland vast ook de 100 jaar, zullen we die 500 leden wel weten te behouden of te verhogen. Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen. U heeft persoonlijk of in verband met het roeien vast een aantal goede voornemens. Ik wens u allen een heel goed 2018 en vooral veel doorzettingsvermogen. Maak er iets moois van.

(uitgesproken door de voorzitter, Evert Gianotten,  op de nieuwjaarsbijeenkomst op zondag 14 januari 2018)