ROEIVERENIGING RIJNLAND
Mijn vader, betrokken bij de oprichting van Rijnland, roeit in de 60-er en 70-er jaren in de echte oude acht van Rijnland, in een ploeg die bekend staat als de De Lint-acht. Een acht met een geheel eigen stijl van roeibeleving.
Het is rond 1968. Rijnland bestaat zo`n drie jaar. Na een succesvol eerste roei-jaar ben ik te licht voor de tweedejaars acht en te zwaar voor de lichte acht. Ik coach de tweede twee-dejaars-acht van Nereus. Iwan Vanier de eerste.
Vanuit mijn vaders gedachte, dat als je toch bij Nereus coacht je dat ook bij Rijnland kunt, vraagt hij me de Rijnland-oude acht een paar keer te coachen. Natuurlijk doe ik dat graag. Een uitgelezen kans om de vader van Laurence en mij te kunnen corrigeren. Wie pakt zoiets niet op?
Op het vlot van oud-Rijnland maak ik kennis met de heren, evenals mijn vader gekleed in afzakkende moltonbroeken, verschoten T-shirts, een enkeling met zo'n oubollig wit mutsje en geitenwollen sokken of gympen voor op de houten voetenboorden. Ze zijn gemiddeld twee maal zo oud als ik, zo rond de vijftig, echt oud dus. Voor mij is tutoyeren vanzelfsprekend. Per slot ben ik gewapend met mijn koperen toeter op dat moment als coach het alfamannetje. Met de stuurman bespreek ik kort wat ik van pan ben.
Met de pieremachochel word ik met fiets en al overgezet naar de andere kant van de Vliet. De Oude-acht komt het haventje uit en gaat in stevige haal richting Leidschendam, toen nog zonder molen aan het water. Na wat ik beschouw als inroeien geef ik het commando "lichte haal". Ik zie wat verbaasde blikken en herhaal het commando nog maar een keer. Zeven heren gaan over tot een lichte haal. Mijn vader niet, die blijft onverstoorbaar stevig doorgaan. Hoezo corrigeren van mijn vader?
De volgende oefening "lichte haal met derde stop" lukt aardig, behalve die ene die doorgaat in zijn stevige haal. Aansluitend "15 halen licht, 15 halen hard". Er is inderdaad enig verschil in snelheid. Bewonderingswaardig is, dat het verschil in inspanningsverhouding van de roei-lijven groter is dan de snelheid doet vermoeden. Als ik zo oud ben als zij nu zijn en ik roei dan nog, zou mij dat dan ook overkomen? Wat een onvermijdelijk vooruitzicht!
En dan hun roeibeleving. In Leidschendam duurt het rondmaken lang, niet alleen door mijn terugkoppeling van wat ik als verbeterpunten zie, maar vooral door het rolletje pepermunt dat rondgaat. Dat is traditie blijkt. Bij terugkomst meldt mijn vader trots, dat ze 786 halen hebben gedaan. Ook dat is traditie. Zijn rol is het tellen van de halen. Vandaar dus die aan-houdende stevige haal van hem, weinig tijd om met andere zaken bezig te zijn. Tot slot drinkt de ploeg fris gedoucht en wel een Berenburger. En ook dat is traditie, evenals hun jaarlijkse bijeenkomst met als hoogtepunt het jaarverslag van de acht.
Ruim twintig jaar later slaat mijn vader ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag de Ford-vier voor, drie generaties (L.Ford (bg), E.Ford, R.Ford, W. Ford (sl) en M.Ford (stm). Laurence en ik zijn dan ook Rijnland-lid en benaderen de leeftijd van die Oude-Rijnlandacht van 1968.
Onze roeibeleving is anders. Geen pepermuntje bij het omkeren, geen Berenburger na af-loop, geen telling van het totaal aantal halen. We tellen slechts het aantal goede halen en daar wordt je minder vrolijk van. En onder leiding van Koos Bazuin zijn de wedstrijden de “Berenburger” van onze trainingsarbeid.
Om wat voorbeelden te noemen uit de begintijd van de masters.
De masters op de Bosbaan 1977, waar we het hoofdnummer (acht categorie A) winnen met felicitaties toe van Prins Bernhard, die ik toen ook in mijn werk meemaakte. Op de foto v.l.n.r. ondergetekende, Bob vd Graaf, Ruud Schoolland, Henk Stefels, de prins, niet zichtbaar Daan D'Hoore, Toon Kamp, Jan van Vliet, Winfred Haase en Ernst Bos (stm).
Of het record in 1980, in het "Guinness book of world records" van 1982, met de Rijnland-acht over 100 km (7 uur, 2 min., 41 sec.) met coach Koos Bazuin en ploeg Chris Vermeu-len (bg), Martijn Burghout, Cyriel Huysmans, Toon Kamp, Daan D'Hoore, Ruud Schoolland, Bob vd Graaf, Ernst Ford (sl) en Ernst Bos (stm).
De “Bazuin-groep” anno draait nog steeds op volle toeren in de masters G-categorie, verfrist met nieuwe krachten.
Waarlijk: oud is relatief, maar wel langzamer.
Ernst Ford
deel dit bericht
Recreatiegebied Vlietland
Oostvlietweg 63
2266 GN LEIDSCHENDAM
071-5610314
NL07 INGB 0000 7056 66
siraterceS.[antispam].@rvrijnland.nl
Recreatiegebied Vlietland
Oostvlietweg 63
2266 GN LEIDSCHENDAM
071-5610314
NL07 INGB 0000 7056 66
siraterceS.[antispam].@rvrijnland.nl
Els Lindeboom
16 mei 2020 18:19
Leuk verhaal Ernst
Saskia de Vlas
16 mei 2020 11:51
Zulke mooie verhalen geven troost in moeilijke tijd. Geweldig.
Lisette Elsinga
16 mei 2020 11:36
Bijzonder toch de roeisport. Leuk geschreven.
Hester Eriks
16 mei 2020 11:19
Leuk stuk, Ernst.