Volgens traditie reist de AllStars ploeg jaarlijks af naar Bernkastel, om eind september op de Moezel de eer van Rijnland hoog te houden. De autorit ging voorspoedig want vanuit de drie auto’s klonk de speellijst met collectief bij elkaar verzamelde Duitse muziek: Eins Zwei Polizei, Heino, Falco, Rammstein, Wagner, Banküberfall, Rote Rosen, Brutosozialprodukt, Kraftwerk, enzovoorts.

Vrijdagmiddag aangekomen aan de oevers der Mosel. Langs de hele Moezel is het één en al bedrijvigheid, want de druivenoogst is vol aan de gang. De Moselregatta staat namelijk in het teken van dit jaarlijkse ritueel.
Transport is dus geslaagd, van de boten, fiets én de zes dozen Nederlandse eieren voor het roeiersdieet. Er zijn deze middag nog weinig botenwagens. Om niet in het zachte gras van het botenterrein weg te zakken, hebben we de botenwagen neergezet dwars over zeker 5 parkeervakken. Er werd wat gemopperd door Duitsers: “die Nederlanders denken dat ze alles kunnen maken”. Maar ja, dat kunnen we ook want onze Vrouwen- én Mannenacht had zojuist WK-goud gewonnen en Duitsland zat niet eens in de finale. Een paar ploeggenoten bereidden in onze Weinvilla het (biologische!) avondmaal, als stevige voorbereiding voor de wedstrijd. Voor een prettige vertering hebben we nog even een ommetje gemaakt naar het pittoreske historische stadscentrum.

Zaterdagochtend stevig ontbijten, vertrek naar botenterrein om de skiff en 8+ op te riggeren. Nu ligt het terrein vol met boten, gelukkig hebben wij een ruime plek opgeëist. We draaien nog een training, om te wennen aan de stroming. De grote scheepvaart gaat gewoon door, dat merken we aan een paar enorme golven die de boegen in één keer drijfnat maken. Gelukkig zinken niet. Saskia start haar race in de skiff. Ze heeft dapper geroeid in het stevig stromende water. In haar eindsprint kon ze nog tegen een oplopende dubbeltwee in het Duits roepen dat ze aan ‘die andere Seite’ moeten uitwijken, zodat ze haar niet konden inhalen.

Dan onze race in de 8. De boten varen achter elkaar aan, met veel tijd tussen de ploegen. Na de start krijgen we op de heenweg te maken met een vervelende lange deining. Stug doorroeien tot aan de keerboei. Stuur Erik leidt ons goed rond de keerboei en dan tegen de stroom in de 2^e helft. Het loopt beter dan de heenweg.
Na de finish weer aanleggen aan het te kleine vlonder, wat zonder schade lukt.
We leggen das Boot in de schragen en maken ons op voor de cooling down. Saskia meldt dat we de snelste van de verenigingsploegen zijn geworden. Er deed ook een combinatieploeg mee met voormalige Olympia-Sieger Thomas Lange, die gelijksoortige vriendjes had verzameld om z’n boot te vullen. Hun beweegredenen om mee te doen in het D-veteranenveld waren niet erg duidelijk. Ik zou zeggen: kies je tegenstanders, strijd tegen gelijkwaardige roeimakkers.

Na alle wedstrijden was de prijsuitreiking in een grote tent aan de oever. De tent was vol met jolig Duits roeivolk en een grote afvaardiging van Groningse studentenploegen (Aegir én Gyas).
Bij de prijsuitreiking kreeg Saskia helaas geen blik. Wel een mooie persfoto samen met de Weinprinzessin van Bernkastel. Na de wedstrijd nuttigden we een stevige maaltijd in een Restaurant met lokale lekkernijen. Stevige Duitse kost: Schweinbrat, Schnitzel. De wijn smaakte goed: geplukt op de hellingen rond het dorp en ook daar gebotteld. De sfeer zal er goed in, als gevolg waarvan er wijnglazen sneuvelden. We vreesden de Kellnerin, die ons misschien wel veroordeelde tot abwäschen vom Geschirr. Die afwas-corvée bleef ons bespaard, wie weet omdat Fox bij de afrekening ‘etwas hat geregeld’. Goed geluimd lopen we terug naar onze Weinvilla. 

De volgende ochtend gaan we vroeg uit de veren, want we willen nog een ochtendtraining doen. We zijn de enige ploeg op de Mosel, heel mooi om in zo’n omgeving te roeien: bijna elke vierkante meter is bedekt met druivenranken.
Na het afriggeren laden we de botenwagen op en fluks terug naar de Weinvilla voor ons ontbijt met Sekt.
Wouter maakt gebakken eieren, onder begeleiding van Nana Mouskouri met Guten Morgen Sonnenschein op repeat. 
Met wat weemoed vertrekken we weer richting Voorschoten, na een fijn wedstrijdweekend met de ploeg.

Matthijs Das