Laatste weekend van april 2023

Na een gezellige koningsdag waarbij er zowaar een klein zonnetje had geschenen, reden Hetty, Sandra en ik de volgende ochtend naar de vereniging om aan de Roei Meerdaagse mee te doen. Op het grote parkeerterrein mochten we de tassen al in de camper van Jörg laden. Nu nog de envelop met medische gegevens inleveren en kennis maken met de rest van de groep. We werden met koffie en thee ontvangen en Maria nam het woord om ons namens de toercommissie welkom te heten en wat we zo’n beetje konden verwachten de komende dagen. “Zou dat onder andere spierpijn zijn?”, dacht ik.

Toen de bootindeling definitief bekend was bleven per boot degene die ging sturen (de Kapitein) nog even zitten voor verdere uitleg van de tocht, terwijl de rest de spullen naar buiten bracht. Toen mijn groepje in de boot zat en klaar voor vertrek, klonk het commando “Uitzetten gelijk nu!”  We duwden ons vol verwachting met de riemen van de kant af en zo kon het roeifeest beginnen. 

Het eerste stuk ging over de Vlietlandplas en langs molen "Zelden van Passe”. Verderop werd er gewisseld en wist Peter dit knap tussen twee vislijnen te doen

We roeiden richting Leiderdorp en kwamen uiteindelijk op de Oude Rijn terecht waar we al meteen met een grote boot te maken hadden. Even wennen en extra opletten nadat we van het rustige water afkwamen. Mijn nieuwgevormde ploegje pakte het meteen goed op. Grappig dat je elkaar nog niet goed kent maar het al snel vertrouwd voelde. En dat werd versterkt toen we na nog een flink stuk roeien in Koudekerk gezellig aan de koffie zaten. 

Onze roeitocht vervolgde zich richting Alphen aan den Rijn, waar we aan de rand van een kade konden wisselen. Een andere ploeg haalde ons vrolijk begroetend in en ging aan de overkant aanleggen bij een koffietentje. Na nog een stuk roeien hadden we een plek gevonden om ons brood op te eten om daarna de tocht te vervolgen. Het was harder gaan miezeren. Regenjassen aan en Gaan!  Gelukkig viel de wind erg mee en kregen we geen hoosbui over ons heen. De stemming bleef goed en iedereen genoot van wat we onderweg zagen en tegenkwamen. Mooie en lelijke huizen, molens, restaurants, bloemen, bruggen, voorbij varende boten enzovoorts.

En wat hadden we een fijn roeiritme te pakken. Toen we de Oude Rijn verlieten kwamen we op rustig en veel smaller water uit waar Jörg aan de kant ons instructie gaf over de naderende Sluis. Daar zakte het water een meter naar beneden en daarna werd het stoplicht al snel weer groen, gingen de deuren van het sluisje open en begon het laatste stuk richting het hotel.

Wat een mooi moment om daar aan te komen! Een prachtige locatie met een heerlijk hotel en minicamping. Ik voelde me meteen thuis! Na een lekkere warme douche en even bijkomen hadden we met de hele groep buiten onder de kap een gezellige borrel en kwamen de verhalen los over de eerste dag roeien. Om 19.00 uur konden we in het restaurant aan tafel voor een heerlijk driegangendiner en maakten we verder kennis met elkaar.  Ik vond het meteen een hele gezellige groep! Na heerlijk te hebben gegeten vond ik het welletjes en zocht mijn bed op.

Zaterdag 29 april.

Wat heerlijk dat meteen 's morgens de zon al tevoorschijn was gekomen. Na een fijn ontbijt en het meekrijgen van een lekkere lunch, werd er weer met een andere samengestelde ploeg geroeid. Dit keer een mooie tocht over de Mije waarbij we veel kleine bruggetjes en kleine sluisjes passeerden. We kwamen langs schitterende boerderijen en mooie natuur. Mijn ploeggenoot maakte de ene natuurfoto na de ander en was daarin zo fanatiek dat ze soms vergat dat we aan het roeien waren. Maar ik gaf haar gelijk want het was te mooi om er zomaar aan voorbij te gaan.

We gingen aanleggen bij een smal slootje en kwamen bij café de Halve Maan een andere groep tegen. Met zijn allen aan de koffie en op de foto en even achter het kerkje gekeken bij een kleine grot met Mariabeeld, om de tocht daarna weer langs de watertoren “Piet Potlood” te vervolgen. Het kwam toch wel op flink was stuurwerk aan en de meeste keren gingen we plat naar achteren liggen wanneer we onder lage bruggetjes doorgingen. Hilarisch, want na zoveel bruggen, kwamen we steeds moeizamer overeind. Nadat we ergens op een steiger onze lunch hadden genuttigd, roeiden we richting Woerdens Verlaat waar een theetuin zou zijn. Daar was een vrij grote sluis waar we besloten om terug te keren. 

Ondertussen was een klein sluisje achter ons dichtgegaan. Een oudere meneer liep daar met boodschappen overheen en haalde uit zijn huis de afstandsbediening van de brug zodat hij die voor ons weer kon openen. Daarna dus weer terug en halverwege werd er vanuit een uitkijktoren door de andere ploeg een foto van ons gemaakt waarbij we geen “kaas” hoefden te zeggen maar wel onze roeikunsten moesten laten zien.  

We kwamen de een na de andere ploeg tegen die allemaal een bepaalde kant oproeiden terwijl wij dachten dat we volgens de kaart toch anders moesten gaan. Een klein stukje roeiden we verkeerd maar dat leverde wel een mooi stukje natuur op en ook prachtige vogelgeluiden die met een mobiel werden vastgelegd. 

We kwamen uit bij een prachtige picknickplek om te pauzeren en een theetje te maken met het warme water uit de meegenomen thermosflessen. Opvallend dat het water van die ochtend nog steeds warm was!

Thee met muffin smaakte heerlijk en ondertussen konden we telefoongesprekken op speakerstand meeluisteren van mensen die hun boot net hadden afgemeerd. Ze hadden het erover dat er ook kanoërs aan de kant lagen. Ze bedoelden ons daarmee… “de roeiers".

Na een heerlijke pauze, waar we ook op diepere gesprekken waren gekomen over de mindere dingen in de wereld en het vieren van de bevrijding in deze tijd, konden we er met een (op)gelucht hart weer tegenaan. 

 We gingen dwars over de Nieuwkoopse Plas en wat kleinere wateren terug naar het hotel. Daar wachtte dit keer een borrel voor de tent en kon ik mijn dikke jas achterwege laten. Wat een schitterend weer was het nog steeds. We zaten vol verhalen over onze tweede roeidag en om me heen zag ik veel verkleurde gezichten door de zon. 

Het driegangendiner smaakte wederom heerlijk en om nog even van de zonsondergang te kunnen genieten maakte ik samen met Hetty, Sandra en Janet een kleine wandeling. Prachtig!! 

Zondag 30 april   Alweer de laatste dag!

Ik had heerlijk geslapen en nam een snelle douche. Op tijd aan tafel voor een overheerlijk ontbijt en daar kregen we uitleg over een wat kortere maar zeer mooie tocht. Wat was die de moeite waard zèg en wat bofte we met het weer. We roeiden in het begin weer onder een wit fietsbruggetje door en kwamen op breed water uit. Daarna werd het smal en kon er soms maar aan één kant geroeid worden, terwijl er aan de andere kant geslipt moest worden. Pieterburen werd dit volgens sommigen genoemd! Het was overal heel rustig en door een ander groepje dat voorop roeide, werd zelfs een otter gespot. Fantastisch! 

Na het aanleggen van de booboot konden picknicken in het gras en daarna over het grote water het mooie rondje afmaken. In de verte zagen we prachtige huizen en daar zochten we er allemaal denkbeeldig een van uit. Ook zagen we leuke zeil- en motorboten voorbijkomen.

Bijna aan het einde gekomen, zag ik op mijn horloge dat we nog vijf minuten hadden om op tijd voor de lunch te zijn. “Op de benen dus!” Dit waren de laatste meters op het water om te eindigen aan tafel waar iedereen heerlijk zat te smullen en na te genieten van de tocht. Daarna was het voor het hotel een gekrioel van komende en afscheidnemende roeiers. Een heerlijk felgekleurd gezelschap bij elkaar.  Op naar nog meer van zulke fijne roeidagen! Het was geweldig!

Toercommissie DANK JULLIE WEL!!!

Yvonne Jongeneel

 Meer foto's