De voorspellingen waren niet echt gunstig, veel wind en misschien een buitje, maar niets was minder waar. Het was een stralende dag en de wind viel ook wel mee. Bij Naarden werden we door Marian en Sylvia met koffie/thee en koek ontvangen en na een korte uitleg over de route en het inschepen waren we precies volgens plan op weg naar de eerste sluis via de Karnemelksloot. Een interessante sloot met geschiedenis die haar naam zou verklaren. 
Versie 1: ze dankt haar kleur aan het vollen van de wol in de molens langs de sloot.
Versie 2: ze dankt haar naam aan een opstand vd textielwerkers die uit onvrede met hun loon eerst in de stad alles kort en klein sloegen en daarna de melk, boter en de karntonnen van de boeren in het water smeten waardoor het water wit kleurde en naar karnemelk smaakte.
Op weg naar de Uitermeersluis passeren we behalve allerlei obstakels (ontstaan in de week ervoor door hevige storm) ook het vogelasiel en een broedplaats voor ijsvogels en molen “Hollandia” (oorspronkelijk poldergemaal), alsmede een horecagelegenheid waar vroeger alleen karnemelk met beschuit werd geserveerd, inmiddels is de kaart uitgebreid. Het vaarwater bevat aan weerszijden aardig wat waterlelies, zodat de riemen af en toe blijven steken in een wirwar van bladeren en bloemen. Gastvrouw Sylvia had ons een wat nurkse sluiswachter Kees beloofd, waarvoor ze wat biertjes had meegebracht om hem wat vrolijker te stemmen. Die waren niet nodig omdat we door een vrolijke struise dame Jennifer werden geschut. Alles handwerk dus daarvoor moet je wel over de nodige spierkracht beschikken. In de sluis konden we ons tijdens het schutten vasthouden aan de onderkant van de brug, waar ik uitzicht had op een zwaluwnestje.

Bij rv Weesp, waar we aanlegden voor de lunch, had Carola voor thee en koffie gezorgd. Een prachtig riet gedekte locatie aan de Vecht (voormalig zwembad). De tocht werd vervolgd naar Muiden waar we ook weer door een sluis (aan lagerwal) moesten en een zéér lage brug die Jennifer ook nog voor ons open had gezet zodat we niet hoefden te gaan liggen. Wat een wereld sluiswachteres !  

Daarna via de Naardertrekvaart (wind mee) terug naar Naarden waar we in de zon met een borrel en lekkere hapjes werden verwend ter afsluiting van alweer een heerlijke Midweek.
Op naar de volgende.

Lanny Tan