Het zal een deel van de leden van RV Rijnland niet ontgaan zijn dat er sinds kort iemand met een opblaasbare boot gebruik maakt van het vlot, en dat die boot ook nog eens de andere kant op vaart, in de kijkrichting dus. Welnu, dat ding is van mij, aangeschaft om het probleem van het leren skiffen op vergevorderde leeftijd (nu 76) te omzeilen. Nou ja, dat speelde wel mee…

De ‘boot’ is in feite een lang (5,47 m) en smal (66 cm) SUP-board, waarop een roeimechanisme is gemonteerd: draagbalk met vleugelrigger en rolzitje. Niks bijzonders. Het bijzondere zit in de ‘dollen’: daarop zit een constructie met twee draaipunten, voor binnen- en buitenriem. Deze zijn kruiselings verbonden met een trekstang, zodanig dat bij een normale haal de buitenriemen naar achteren bewegen, en de boot dus naar voren gaat. De roeibeweging is precies zoals gebruikelijk, alleen moet je nu voorover klippen. Dat is even wennen, maar gaat dan net zo goed: ik vind het zelfs prettiger.

Er schijnen honderden patenten te bestaan om in kijkrichting te kunnen roeien, maar geen een met een bevredigende oplossing voor het probleem hoe dan te klippen. Dat is hier bij de RowVista heel elegant opgelost met een hefboomsysteem en excenters.

Fabrikant en ontwerper Jochum Bierma, een Nederlander die al 30 jaar in Oostenrijk woont, heeft geen wedstrijdboot ontworpen. Hoe vrij de regels van de FISA ook zijn, de gedeelde riemen voldoen daaraan niet. Een SUP-board zal hydrodynamisch ook niet aan een skiff kunnen tippen. En verder is het gewicht van het geheel nogal wat hoger: in totaal bijna 32 kg. Het RowVista systeem past in twee tassen, en de Mojo boot in een (forse) rugzak. Alles past in- of op een auto, en luchtvaartmaatschappijen accepteren het als sportbagage, zoals een golfuitrusting. Dat opent leuke mogelijkheden!

Mijn idee was om de vele wateren van Zuid-Holland te gaan verkennen. Dat blijkt toch iets lastiger dan gedacht. Bijna overal is de walkant minstens 30 cm hoog, net teveel om gemakkelijk op te stappen. En het tweede lastige punt is het slippen: door het mechanisme kunnen de riemen niet zomaar parallel aan de boot gehouden worden; de breedte blijft ongeveer 4,5 meter. Smaller maken kan door het systeem te ontgrendelen. Daarvoor moet je aan twee koordjes te trekken, maar echt handig gaat dat niet. Het kost tijd, en dus snelheid. Ik overweeg een peddel, maar waar laat ik die? Gelukkig is het wel zo dat de Mojo behoorlijk stabiel is, riemen loslaten is geen enkel punt. 

Vaarklaar maken duurt 20 minuten, opbergen net zoiets. Rustig roeien gaat lekker, maar voor snelheid is vooral kracht nodig: er is niets af te stellen, maar de ‘zwaarte' (verhouding buiten-/binnenriemlengte) is beduidend hoger dan gebruikelijk.

Ganzen en meerkoeten vinden het vast fijn dat ik ze zie en wat kan uitwijken. Andere roeiers blijken zich een beetje op te winden over die roeier die niet stuurboordwal houdt (!), en onlangs kreeg ik opeens bezoek van een skiffeuse die op volle snelheid op mij inliep en boord aan boord onder mijn rigger doorstak. Roeiend achter een skiffeur is gezellig omdat je elkaar aankijkt, maar vóór een skiffeur zit je rug aan rug en zie je elkaar dus niet. Maar het was mijn geliefde, ook gezellig!

Guus van de Beek

Geïnteresseerd in meer? Zie www.rowandsail.nl, www.rowonair.de, www.sportwerft.de

Foto's en video: Roei!