Skiffs

1999
De 1999 werd gedoopt door Corrie Smit, draagster van de Gouden Speld. Corrie heeft heel veel roeiers instructie gegeven en was actief bij de CARR. De 1999 is in 2019 uit de vaart genomen.

2000
De 2000 werd gedoopt door Gerard Knoop. De 2000 is in 2019 uit de vaart genomen.

DiVa
De DiVa werd gedoopt door Dinko Valerio. In de naam van de boot herkennen we de eerste letters van zijn voor en achternaam. Dinko Valerio is de partner van Hester Eriks die de boot aan de vereniging schonk.

Galgewater
De Galgewater werd gedoopt door Hugo van Lynden. Het is niet bekend wanneer de Galgewater uit de vaart is genomen. De naam verwijst naar het Galgewater in Leiden. Het Galgewater is een gedeelte van de Oude Rijn en het is ook de naam van de straat langs dit water in de Leidse binnenstad. Het water loopt vanaf de Bostelbrug bij de Prinsessekade en het Kort Rapenburg in het centrum stroomafwaarts tot aan de spoorbrug bij Ter Wadding en De Groote Vink. De straat ligt aan de zuidzijde van het centrumgedeelte van het Galgewater, tussen het Kort Rapenburg en de Weddesteeg, de plek waar Rembrandt van Rijn is geboren. De straat aan de overzijde van het water heet het Kort Galgenwater. De naam is ontleend aan de galgen die vroeger langs dit water stonden.

Trekvliet
De Trekvliet werd gedoopt door Sylvia Geertsema. Sylvia heeft veel Rijnlanders instructie gegeven. Zij stuurde de dames Veteranen o.a. bij de Head of the River. Het is niet bekend wanneer de Trekvliet uit de vaart is genomen. De naam verwijst naar de Trekvliet in Leiden. De Trekvliet is een kanaal in Leiden dat in 1638 gegraven is ten behoeve van de trekschuitverbindingen met Delft en Den Haag. Het kanaal liep oorspronkelijk tussen de Vliet en de Witte Poort aan de Haagweg en is in 1891 verbreed en doorgetrokken tot het Galgewater en de Rijn waardoor de grote scheepvaart om de binnenstad van Leiden geleid kon worden. De straat langs de westzijde van de vaart heet de Rijn- en Schiekade. De Trekvliet werd in 1972 gedempt om plaats te maken voor een autoweg, maar werd in 1984 weer open gegraven. Het zand werd vervolgens gebruikt bij de bouw van de nieuwbouwwijk de Stevenshof.

Tweeën en vieren

De Boschgeest II
De Boschgeest II (2x) werd gedoopt door Siem van der Kooij, vicevoorzitter van 1981 tot
1982 en voorzitter van 1995 tot 1999. Het is niet bekend wanneer de Boschgeest uit de vaart is genomen. Zie voor de toelichting op de naam Boschgeest I 1975.

Wherry's

Eersteling
De Eersteling werd gedoopt door Otto Kelderman en Justus Ebbenhorst. Otto Kelderman roeide in 1991 als lid van ASR Nereus in een dubbel vier een gouden blik op de Varsety. Hij heeft gewerkt bij de bekende botenbouwer Stämpfli. Justus van Ebbenhorst roeide eerder bij AASR Skøll. Het is niet bekend wanneer de Eersteling uit de vaart is genomen. De naam verwijst naar de molen de Eersteling in Hoofddorp. De vroegste geschiedenis van deze molen begint in Katwijk. In februari 1854 verzocht een korenmolenaar uit Oud Beijerland een stuk woeste duingrond in erfpacht te mogen nemen om er een korenmolen te bouwen. Al in 1855 werd de erfpacht overgedragen aan Dirk David van Dijk. Er is geen bewijs dat de molen daadwerkelijk werd gebouwd. Maar dezelfde Dirk David van Dijk vroeg in 1856 toestemming om in Hoofddorp in de in 1852 drooggevallen Haarlemmermeer een korenmolen te mogen bouwen. Waarschijnlijk zijn de al gereedgemaakte onderdelen voor de molen in Katwijk gebruikt voor de molen in Hoofddorp. De naam van de molen werd ontleend aan het feit dat het de eerste molen was die na het verkavelen en het in cultuur brengen van de Haarlemmermeerpolder werd gebouwd. In de loop der tijd zijn er nog vijf molens bijgekomen die echter door sloop en brand inmiddels zijn verdwenen. De molen is als windmolen tot omstreeks 1930 in bedrijf geweest. Vanaf die tijd tot in de Tweede Wereldoorlog werd het maalbedrijf in een bij de molen staande motormaalderij voortgezet. In de Hongerwinter van 1944 op 1945 werd de molen weer geheel maalvaardig gemaakt en met windkracht in bedrijf genomen. Door de oprukkende bebouwing rond de molen werd de windvang steeds slechter. De molen raakte buiten gebruik en in verval. Uiteindelijk heeft de gemeente Haarlemmermeer de molen gekocht en na restauratie in 1977 weer in bedrijf gesteld.